Ochrona fungicydowa rzepaku

Jesień sprzyjała rozwojowi rzepaku ozimego dzięki dodatnim temperaturom w dzień i nocy oraz częstym opadom. Pierwsze przymrozki nadeszły późno, czego rezultatem okazały się dość wybujałe plantacje, niewyrównane pod względem rozwoju rośliny oraz wysoka presja chorób grzybowych, głównie suchej zgnilizny kapustnych. Częsty deszcz uniemożliwiał wykonanie dodatkowych zabiegów fungicydowych, które nie ochroniły rzepaku przed infekcjami. Dlatego wiosną należy dobrać odpowiednią technologię, aby naprawić powstałe jesienią zaległości.

Aby wybrać odpowiednią strategię ochrony, trzeba przede wszystkim zlustrować plantację oraz właściwie rozpoznać występujące choroby.

Najgroźniejsze choroby atakujące rzepak ozimy:

Sucha zgnilizna kapustnych - może powodować nawet do 50% strat plonu. Początkowo objawia się żółtymi plamkami, które ulegają powiększaniu, a w ich środku widoczna jest beżowa lub słomkowa nekroza. Na powierzchni plam pojawiają się czarne kropeczki - owocniki grzyba, tzw. piknidia. Przenoszone są one wraz z deszczem i wiatrem na odległość kilku kilometrów. W przypadku braku odpowiedniej ochrony infekcja z liści przenosi się do pędu głównego, czego wynikiem jest odcięcie dopływu wody i składników pokarmowych oraz wyleganie roślin.

Czerń krzyżowych - może powodować do 30% strat plonu. Na liściach i łodygach pojawiają się plamy przypominające jasne i ciemne pierścienie, a na łuszczynach - czarne, okrągłe plamki. Skutkiem braku odpowiedniej ochrony przeciwko czerni krzyżowych jest słabsze wypełnienie nasion w łuszczynach oraz ich osypywanie się.

Zgnilizna twardzikowa - może być przyczyną strat plonu sięgających aż do 70%. Rozwojowi choroby sprzyjają opadające płatki kwiatowe w kącikach rozgałęzień bocznych oraz wysoka wilgotność. Objawem choroby są jasne plamki, z nalotem białej, watowatej grzybni. Z czasem plamy ulegają powiększeniu, co powoduje odcięcie dopływu wody i składników pokarmowych do rozwijających się łuszczyn. Bardzo charakterystyczne w tej chorobie są czarne sklerozja - przetrwalniki grzyba wewnątrz uszkodzonej łodygi.

Cylindrosporioza - choroba o coraz większym znaczeniu gospodarczym ze względu na ciepłą i wilgotną jesień oraz łagodną zimę. Objawem są jasne spękane plamy na liściach oraz wydłużone z ciemną obwódką - na łodygach. Przyczynia się do redukcji łuszczyn i mniejszego ich wypełnienia.

Szara pleśń - choroba groźna w latach wilgotnych i przy zbyt zagęszczonych plantacjach. Jej objawem jest szarobrązowy nalot grzybni na liściach i łodygach. Niszczy łuszczyny jeszcze przed ich dojrzewaniem lub prowadzi do przedwczesnego ich otwierania i osypywania nasion.