Bez odpowiedniego nawozu nie ma plonu rzepaku
Rzepak jest szczególnie wrażliwy na niekorzystne warunki pogodowe, dlatego wymaga odpowiedniego przygotowania do zimy, gdyż fundament pod plon kształtuje się już w okresie jesiennym. Prawidłowo rozwinięta roślina powinna jesienią wykształcić duży palowy korzeń z jak najgrubszą szyjką korzeniową i rozetę składającą się z 8-10 liści.
Rzepak jest szczególnie wrażliwy na niekorzystne warunki pogodowe, dlatego wymaga odpowiedniego przygotowania do zimy, gdyż fundament pod plon kształtuje się już w okresie jesiennym. Prawidłowo rozwinięta roślina powinna jesienią wykształcić duży palowy korzeń z jak najgrubszą szyjką korzeniową i rozetę składającą się z 8-10 liści.
Potrzeby pokarmowe rzepaku
Istotnym elementem agrotechniki tej uprawy jest prawidłowe nawożenie. Dobierając dawki nawozów mineralnych, trzeba uwzględnić zasobność gleby, zastosowanie nawożenia organicznego, odczyn gleby oraz spodziewaną wysokość plonu.
Do wytworzenia 1 t nasion i odpowiedniej ilości słomy rzepak pobiera 55 kg N, 26 kg P2O5, 55 kg K2O, 10 kg MgO, 18 kg oraz mikroelementy, takie jak mangan i bor.
Głównymi składnikami nawozów stosowanych przed siewem rzepaku powinny być fosfor, potas, azot i magnez. Prawidłowy poziom tych makroelementów stymuluje wzrost systemu korzeniowego, zwiększa zimotrwałość roślin oraz ich odporność na choroby, a także zapewnia im lepszy start wiosną. Należy pamiętać, że aby nawozy mineralne zadziałały, muszą się rozpuścić i przemieścić w głąb warstwy glebowej, skąd są pobierane.
Czy stosować azot jesienią
W przypadku jesiennego nawożenia azotem pojawiają się często pytania: jaką formę wybrać, kiedy i jaki nawóz zastosować, w jakiej ilości? Z jednej strony, w sprzyjających warunkach dobrze rozwinięte rośliny potrafią w tym czasie pobrać około 60 kg tego pierwiastka.
Z drugiej jednak strony, może on spowodować zbyt duży wzrost oraz zmniejszyć zimotrwałość przez rozrzedzenie soków komórkowych. Dlatego do tego tematu należy podejść rozważnie. Jeżeli na słomę po przedplonie nie wykonano nawożenia organicznego, wskazane jest dostarczenie 30-40 kg azotu zawartego w moczniku lub w RSM® w celu efektywniejszej mineralizacji resztek pożniwnych. W przypadku nierównomiernych wschodów, opóźnionego siewu, stanowiska ubogiego w azot, uszkodzeń wywołanych przez szkodniki oraz w sytuacji kiedy, mimo przedsiewnego nawożenia azotem, zauważalne są niedobory tego składnika, można pogłównie zastosować 20-25 kg N/ha w postaci Saletrosanu, Polifoski 21 lub roztworu mocznika. Stosując dolistną formę dokarmiania rzepaku, do oprysku należy dodać także siarkę, magnez oraz inne mikroelementy (szczególnie bor). Nawozem sprawdzającym się na glebach o podobnej zasobności w fosfor i potas jest Polifoska Plon+ (NPK 5:17:32 + 7 SO3 + Fe, Zn) w dawce 400-500 kg/ha. Fosfor występuje w formie rozpuszczalnej w wodzie, dzięki czemu jest łatwo dostępny dla roślin. Zawartość żelaza i cynku korzystnie wpływa na rozwój systemu korzeniowego rzepaku.
Typowym nawozem przedsiewnym dedykowanym na gleby ubogie w potas oraz w warunkach niskiego nawożenia organicznego jest Amofoska 5:10:22 (NPK 5:10:22 + 4 CaO + 15 SO3) z dodatkiem mikroelementów (Co, Cu, Fe, Mn, Mo, Zn) w dawce 500 kg/ha. Znajdujący się w nim fosfor uwalnia się powoli, przez co jego okres dostępności wydłuża się. Łatwo przyswajalna siarka stanowi niewątpliwy atut tego nawozu.
Zarówno Polifoska Plon+, jak i Amofoska 5:10:22 występują w formie jednolitych granul o identycznym składzie, co umożliwia równomierny wysiew i rozkład składników pokarmowych na polu, dzięki czemu rośliny są prawidłowo odżywione.
