Dokarmianie dolistne rzepaku jesienią

Decydując się na uprawę rzepaku ozimego, należy liczyć się z koniecznością wykonania rozbudowanych programów ochrony i dokarmiania dolistnego jesienią oraz wiosną.

W innym przypadku roślin, które nie będą mogły wykorzystać swojego potencjału plonowania, który będzie ograniczany przez agrofagi, warunki środowiska oraz niedostatecznie odżywienie składnikami pokarmowymi. Nawożenie dolistne jest najszybszym sposobem dostarczenia mikro i makroelementów do dynamicznie budujących biomasę roślin rzepaku.

Rzepak ozimy należy do roślin o bardzo dużym zapotrzebowaniu na bor, ponieważ pobiera do aż 70 g na 1 tonę nasion wraz z odpowiednią ilością słomy. Naturalna zasobność gleb w bor jest na niskim poziomie, a dodatkowo jego dostępność jest ograniczona przez zjawisko wymywania na glebach lekko kwaśnych i kwaśnych.

Dlatego nawożenie dolistne borem w okresie jesiennym jest obligatoryjne i często nie powinno być ograniczone do jednorazowej aplikacji. Wynika to z faktu, że bor jest zaliczany do niemobilnych składników pokarmowych — nie przemieszcza się ze starszych części roślin do nowych przyrostów.

Forma płynna lub stała

Jednorazowa ilość wnoszonego boru w dokarmianiu dolistnym nie powinna przekraczać 150-160 g/ha. Bor może być dostarczony w formie kwasu borowego (OSD Bor, forma stała) lub boroetanoloaminy (ADOB Bor, forma płynna). Pierwszy z wymienionych produktów dodatkowo obniża pH cieczy roboczej, dzięki temu jest ono zbliżone do optymalnego dla najwyższej skuteczności insektycydów i fungicydów.

Podstawowy termin dokarmianie borem przypada od fazy 4. do 6. liścia (BBCH 14-16). W warunkach ciepłej jesieni i przedłużającej się wegetacji zalecane jest powtórzenie nawożenia dolistnego w fazie 8.-10. liścia.

W uprawie rzepaku zasadne jest także włączenie nawożenia dolistnego, które zawierają makroelementy azot, fosfor, potas oraz siarkę. Jest ono cennym uzupełnieniem nawożenia przedsiewnego tymi składnikami pokarmowymi. Pierwsze trzy z wymienionych składników dostarczane są przez ALFA Makro, które rekomendowane jest w dawce 1,0 l/ha.

Źródłem siarki jest IonBlue, który zawiera także miedź. Rekomendowana dawka IonBlue na hektar wynosi od 0,2 do 0,3 litra. Oba składniki pokarmowe są w formie bioaktywnej – szybko wnikają do rośliny rzepaku i są włączane w procesy biochemiczne.

Dzięki temu możliwe było znaczne obniżenie ilości wprowadzanych składników odżywczych bez utraty ich zdolności do prawidłowego odżywienia rośliny. Dodatkowo IonBlue ma działanie fitosanitarne, czyli wpływa na zdrowotność roślin rzepaku ozimego i jest cennym uzupełnieniem ochrony grzybobójczej.

Nawożenie dolistne roślin ALFA Makro i IonBlue ma zbieżny termin ze stosowaniem boru. Wymienione nawozy są kompatybilne z większością dostępnych agrochemikaliów, w tym ze środkami ochrony roślin. Mogą być wykorzystane do przygotowania złożonych technologii prowadzenia łanu.

Technologię DSG tworzą produkty, których aplikacja w krytycznych momentach dla prowadzenia uprawy pozwala na zabezpieczenie genetycznego potencjału plonowania.

Jednym z nich jest okres jesiennej wegetacji, podczas której rośliny rzepaku ozimego poddawane są presji ze strony stresu abiotycznego i biotycznego. Jesienią rekomendowany jest Barrier Si-Ca w dawce 1,0 l/ha – taki układ pierwiastków wzmacnia odporność roślin na niekorzystne warunki środowiska oraz usprawnia i reguluje gospodarkę wodną.

Dokarmianie dolistne rzepaku to złożone zagadnienie i nie powinno być ograniczane tylko do dostarczenia niezbędnego boru. Wprowadzenie do technologii innych produktów umożliwia utrzymanie dobrej kondycji roślin przez całą jesień oraz ich dobre przygotowanie do przejścia przez zimę.

Funkcjonalność i kompatybilność wszystkich wymienionych produktów została sprawdzona i potwierdzona w praktyce rolniczej. Mogą być one stosowane w mieszaninie opryskowej ze wskazanymi przed Doradców Osadkowski fugicydami i insektycydami.