Glifosat na ściernisko – kilka praktycznych porad

Twardość wody jest to parametr, który kształtowany jest głównie przez obecność jonów wapnia, magnezu, żelaza oraz sodu. Wraz ze wzrostem ich stężenia zwiększa się twardość wody. W większości przypadków woda używana do oprysków jest twarda lub bardzo twarda, jedynie deszczówka jest wodą miękką.

Glifosat na ściernisko, a twarda woda

Substancja czynna glifosat jest bardzo wrażliwa na obecność jonów wodzie, a zwłaszcza wapnia. W cieczy opryskowej dochodzi do łączenia cząsteczek glifosatu z kationami wapnia. W wyniku czego powstają nierozpuszczalne sole, które nie mogą wnikać do roślin – dochodzi do dezaktywacji glifosatu i spadku skuteczności chwastobójczej, która może wynosić nawet 40%.

Dlatego podczas stosowania substancji czynnej glifosat rekomendowane jest obniżenie twardości wody, co przełoży się na skuteczność działania herbicydu.

W przypadku substancji czynnej glifosat rekomendowane jest maksymalne zmniejszenie dawki wody na hektar. Tak duże, jak pozwala na to etykieta herbicydu oraz wyposażenie i sprawność posiadanego w gospodarstwie opryskiwacza. W niższej dawce wody jest większe stężenie substancji czynnej glifosat, co przyspiesza jej wnikanie do chwastów. Ponadto mniejsza ilość wody, to także mniej jonów wapnia i magnezu oraz żelaza, które obniżają skuteczność działania substancji czynnej.

Zastosowanie dawki wody 100 l zamiast 200 l, czy nawet 300 l pozwala również na maksymalne wykorzystanie czasu pracy opryskiwacza (wzrost wydajności) oraz skraca czas wykonania zabiegu eliminacji chwastów.

Chwasty rosnące w ściernisku mogą wytwarzać grubą warstwę woskową (np. samosiewy rzepaku) lub mieć stosunkowo małą powierzchnię pobrania np. samosiewy zbóż, perz właściwy, czy też chwasty dwuliścienne w niskich fazach rozwojowych. Zabieg wykonywany jest przy użyciu możliwie małej objętości cieczy roboczej i w związku z tym ważne jest maksymalne jej wykorzystanie do osiągnięcia wysokiej skuteczności działania.

Do zwalczania chwastów w ściernisku rekomendowany jest adiuwant Inex-A. Obniża on napięcie powierzchniowe – zwiększa retencje kropel cieczy opryskowej na powierzchni traktowanej (zmniejsza ryzyko spływu i odbicia), ale także rozszerza obszar zwilżania. Dodatkowo przyspiesza penetrację substancji czynnej do wnętrza chwastu oraz jej przemieszczanie. Dzięki temu większa ilość glifosatu dociera do miejsca działania.

Do cieczy opryskowej można włączyć również [PH Opti Pro[(/produkt/ph-opti-pro-1l--s-132382), ponieważ herbicydy z glifosatem wykazują wyższą skuteczność działania przy pH cieczy roboczej zbliżonej do 5,5. Woda używana do przygotowania cieczy opryskowej ma zwykle odczyn powyżej 7, czyli daleki od optymalnego dla środków chwastobójczych.

Substancja czynna pobierana jest tylko przez zielone części roślin, nie ma działania doglebowego. W związku tym nie stanowi zagrożenia dla upraw następczych. Termin rozpoczęcia prac na polu po zastosowaniu herbicydu jest związany z szybkością przemieszczenia się substancji czynnej w obrębie zwalczanych chwastów (w tym także do korzeni i rozłogów). Minimalny czas, który powinien upłynąć od zabiegu do rozpoczęcia prac polowych, wynosi:

• 2 dni w przypadku eliminacji chwastów jednorocznych
• 5 dni, jeżeli zwalczanie są chwasty wieloletnie

Aplikacja herbicydów z glifosatem jest wygodnym sposobem na pozbycie się chwastów, ale nie zawsze wykorzystywana jest jego pełna skuteczność ze względu na pewne niedociągnięcia.