5 rzeczy, o których warto pamiętać przed siewem pszenicy

Pszenica jest zbożem o największych wymaganiach względem stanowiska. Uprawiana jest na terenie całej Polski, ale ma też swoje ograniczenia. Największe wymagania ma względem temperatury i rozkładu opadów.

• Na południu Polski, gdzie temperatury i długość okresu wegetacji jest nieco dłuższa, częściej też występują wiosenne przymrozki. Warto wybierać odmiany o wyższym poziomie zimotrwałości 4 i 5, takie jak: Impresja, KWS Bright czy RGT Cayenne.
• Pszenica jest gatunkiem o dość dużych wymaganiach wodnych. Ważna jest nie tyle ilość, ile rozkład opadów w całym okresie wegetacji. Okresem krytycznym z największymi wymaganiami wodnymi jest czas od krzewienia do końca strzelania w źdźbło, gdy przyrost masy wegetatywnej jest największy.
  W czasach, kiedy coraz częściej występuje wiosenna susza oraz brak opadów w maju i czerwcu, warto na części uprawianego areału pszenicy postawić na odmiany wczesne, które bardzo dobrze wykorzystują wodę zmagazynowaną w glebie po zimie np: Avenue czy Artimus — odmiana kaktus (toleruje okresowe niedobory wody).
• Do uprawy pszenicy najbardziej odpowiednie są kompleksy glebowe pszenne zaliczane do klasy I-IIIa. Dobrze też radzi sobie na kompleksach pszenny wadliwy czy żytni bardzo dobry, pod warunkiem że gleba utrzymana jest w dobrej kulturze. Kluczowe będzie utrzymanie odpowiedniego pH — optymalnie dla pszenicy: pH 6 - 6,8.
  Odmiany, które lepiej sobie radzą na słabszych stanowiskach glebowych: Artimus, KWS Bright, RGT Depot, Impresja.

Gęstość siewu ma ogromne znaczenie! Optymalna obsada zależy od krzewistości odmiany, od gleby, ale też od terminu siewu. Dążymy do wytworzenia jak najbardziej wyrównanej plantacji. Im więcej czasu ma pszenica na rozwój jesienny tym więcej rozkrzewień wytworzy. Przyjmuje się, że wyrównany łan pszenicy wytworzy po trzy silne rozkrzewienia jesienią.

Jest możliwość rozwoju kolejnych rozkrzewień wiosną, ale to zależy od tego, jak szybko ruszy wegetacja, a dodatkowo pędy boczne wytworzone wiosna są słabsze i budują kłosy o mniejszej liczbie ziaren niż te wytworzone jesienią. Już podczas siewu pszenicy zakładamy docelową obsadę kłosów (650-750 szt./m²) i musimy wziąć pod uwagę kilka czynników:

• termin siewu (opóźniony spowoduję zwiększenie normy wysiewu)
• region kraju (jak długo może trwać jesienna wegetacja)
• jakość gleby i sposób jej przygotowania oraz przedplon
• zdolność odmiany do krzewienia jesiennego, oraz wiosennego (odmiany wczesne o dużym wigorze wiosennym muszą zbudować docelową obsadę kłosów już jesienią)

Sprawdź, jakie herbicydy były używane na danym polu wcześniej. Niektóre substancje długo zalegają w glebie i mogą powodować wystąpienie różnych objawów w pszenicy ozimej. Pierwsze symptomy widoczne są już na etapie kiełkowania ziaren, obserwujemy wtedy ograniczone wschody i przerzedzenie obsady roślin.

Niektóre zalegające w glebie substancje powodują deformację roślin i zahamowanie ich wzrostu, wystąpienie chloroz, przebarwień a w skrajnych przypadkach zasychanie liści, nekrozy i zamieranie całych roślin. Niektóre objawy uszkodzeń herbicydowych mogą przypominać niedobory składników pokarmowych. Taka plantacja, jeśli przetrwa, może słabiej przezimować i ma znacznie mniejszy potencjał plonotwórczy.

Skutki zalegających herbicydów zależą od półokresu rozpadu: DT50 lub T 1/2. Wartość ta mówi, po ilu dniach połowa dawki użytej substancji czynnej ulegnie rozpadowi. Przykłady:

• nikosulfuron: 5-43 dni
• pendimentalina: 90 dni
• terbutylazyna: 30-60 dni

Na ten proces wpływa wiele czynników: dawka, odczyn gleby czy wilgotność, długość sezonu wegetacyjnego oraz temperatura. Susza powoduje, że rozkład substancji czynnych się wydłuża, ponieważ wolniej też rozwijają się mikroorganizmy glebowe, mające duży wpływ na rozkład substancji czynnych.

Ważne jest dokładne czytanie etykiet środków ochrony roślin i zwracanie uwagi na informacje dotyczące następstwa roślin. Tam podane są wszelkie ograniczenia i dokładne informacje, jakie rośliny mogą być uprawiane w kolejnym sezonie po zastosowaniu danego preparatu, oraz co możemy siać w przypadku konieczności likwidacji plantacji, oraz czy jest konieczność wykonania dodatkowych zabiegów agrotechnicznych takich jak orka na odpowiednią głębokość.

Najbardziej rygorystyczne zalecenia są w przypadku substancji lenacyl i napropamid. Nie zaleca się uprawy pszenicy, jeśli w danym roku wiosną były zastosowane te substancje. W przypadku gdy już zaplanowałeś siew pszenicy po burakach i był stosowany lenacyl - pamiętaj o orce na minimum 15 cm, a jak rok był suchy to na głębokość powyżej 20 cm. Pomimo to, istnieje duże ryzyko, że wzrost pszenicy może być zahamowany a plon dużo niższy.