Przędziorek w truskawce - jak go skutecznie zwalczać?

Pojawienie się przędziorków na truskawce powoduje osłabienie wzrostu i rozwoju, a co za tym idzie — owocowania. Szkodniki atakują rośliny już od wczesnej wiosny, szczególnie przy sprzyjającej pogodzie. Lustrację upraw należy zatem rozpocząć stosunkowo wcześnie, aby szybko wyłapać problem i wcześnie na niego zareagować.

Tempo namnażania się przędziorka chmielowca wzrasta wraz ze wzrostem temperatury. Od wielu lat po ciepłych zimach szybko następuje ciepła wiosna, dlatego w wielu regionach próg szkodliwości żerowania przędziorka jest przekraczany już w okresie wiosennym.

Obserwując pogodę w ostatnich latach i stale rosnące temperatury w okresie zimowo-wiosennym możemy spodziewać się, że szkodnik coraz wcześniej będzie pojawiał się w uprawie truskawki.

Objawy żerowania szkodnika to pojawienie się małych, żółtych plamek na górnej powierzchni liści. Im więcej żeruje szkodników, tym więcej plamek. Liście, które zostaną silnie uszkodzone, zaczynają żółknąć i stopniowo obumierać. Silna presja przędziorka powoduje przebarwienie liści.

Szkodniki wypracowały mechanizmy obronne — nad miejscem bytowania na spodniej stronie liści może pojawić się charakterystyczna przędza, od której wzięły swoją nazwę. Jej zadaniem jest ochrona przędziorków przed niesprzyjającymi czynnikami środowiska. Masowe żerowanie rozpoczynają w okolicy fazy kwitnienie truskawki.

Lustrację plantacji najlepiej przeprowadzić przy pomocy lupy lub binokularu, dokładnie sprawdzając liście wzdłuż nerwów. Przędziorki mają niewielkie rozmiary, dlatego narzędzia te pozwolą na dostrzeżenie zarówno form dorosłych, jak i jaj szkodników na liściach truskawki.

Wspomniane wcześniej żółte kropeczki, a przy intensywnym żerowaniu przebarwienia są widoczne gołym okiem. Czerwonobrunatny kolor liści jest typowym objawem stresu biotycznego truskawki. W osłabionym liściu następuje przyśpieszony rozpad chlorofilu, a roślina produkuje barwniki ochronne — antocyjany. Przebarwienia te można pomylić z deficytem fosforu lub stresem związanym z dysfunkcją systemu korzeniowego.

Pierwsze objawy żerowania przędziorka może i nie wydają się groźne, lecz uszkodzenia te bardzo szybko postępują. Uszkodzone liście są bardziej podatne na infekcje bakteryjne, wirusowe i grzybowe. Dochodzi do wspomnianego wcześniej zahamowania wzrostu, rośliny przestają kwitnąć i owocować. Szkodniki nakłuwają tkankę rośliny i wysysają komórki miękiszu. Wydzielają również toksyczne dla truskawek enzymy.

Skala zniszczeń spowodowanych obecnością przędziorka może być różna — od gorszego plonu i słabiej wybarwionego owocu po zamieranie liści i całych roślin. Im szybsza reakcja i skuteczniejsza metoda zwalczania, tym większa szansa na uratowanie plantacji truskawek przed szkodnikami.

Lustrację plantacji najlepiej przeprowadzić przy pomocy lupy lub binokularu, dokładnie sprawdzając liście wzdłuż nerwów. Przędziorki mają niewielkie rozmiary, dlatego narzędzia te pozwolą na dostrzeżenie zarówno form dorosłych, jak i jaj szkodników na liściach truskawki.

Wspomniane wcześniej żółte kropeczki, a przy intensywnym żerowaniu przebarwienia są widoczne gołym okiem. Czerwonobrunatny kolor liści jest typowym objawem stresu biotycznego truskawki. W osłabionym liściu następuje przyśpieszony rozpad chlorofilu, a roślina produkuje barwniki ochronne — antocyjany. Przebarwienia te można pomylić z deficytem fosforu lub stresem związanym z dysfunkcją systemu korzeniowego.

Alternatywą dla zabiegów „zero pozostałości” w okresie zbiorów jest oprysk środkami ochrony roślin z użyciem preparatu o jednodniowej karencji Floramite 240 SC w dawce 0,4-0,6 l/ha na 500-1000 l wody. Floramite 240 SC skutecznie zwalcza wszystkie formy szkodnika — również jaja. Jest to preparat powierzchniowy, dlatego zaleca się zwiększenie efektywności zabiegu poprzez dodanie preparatu Inex-A w dawce 50 ml/100 l wody.

W przypadku odmian późniejszych, które w momencie wykonania zabiegu będą jeszcze w fazie wybijania pąków lub kwitnienia, mamy do dyspozycji środek Ortus 05 SC w dawce 2,0 l/ha na 500-1000 l wody. Ortus SC zwalcza ruchome formy i ma siedmiodniową karencję. Jeśli na roślinach wstępuje duża ilość jaj, do zabiegu można dodać Nissorun Strong w dawce 0,4 l/ha. Można poprawić penetrację zabiegu poprzez Inex-A w dawce 50 ml na 100 l wody lub Protector w dawce 0,3-0,4 l/ha.

Na plantacjach odmian późnych o bardzo dużej presji szkodnika, po 5-7 dniach należy powtórzyć zabieg, wykorzystując preparat należący do innej grupy chemicznej. Przed kwitnieniem roślin można zastosować Milbeknock 10 EC w dawce 1,25 l/ha w 500-1000 l wody.

Warto pamiętać, iż dodatek dobrego aminokwasu do cieczy roboczej, np. Terra-Sorb Complex 1,5 l/ha zwiększa tempo wnikania substancji aktywnej do ciała szkodnika, przyspieszając penetrację struktur chitynowych.