Mocznik jest nawozem azotowym o najwyższej na rynku zawartości azotu, która wynosi 46% N. Azot w zawarty w nawozie jest w formie amidowej, dlatego też nie jest dostępny dla roślin bezpośrednio po aplikacji. Mocznik może być aplikowany zarówno przedsiewnie, jak i pogłównie. Ze względu na konieczność przejścia na drodze przemian biochemicznych zachodzących w glebie formy amidowej w amonową, jest on uznawany za nawóz o przedłużonym działaniu.
Od dnia 1 sierpnia 2021 roku zaczęły obwiązywać przepisy zgodne z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Radu (UE) 2019/1009 z dnia 5 czerwca 2019 roku nakazujące stosowanie mocznika granulowanego z inhibitorem ureazy lub powłoką biodegradowalną.
Celem wprowadzenia nowej regulacji prawnej było ograniczenie ulatniania się azotu w formie amoniaku do atmosfery, który powstaje w wyniku przemian biochemicznych formy amidowej w glebie.
Zadaniem inhibitora ureazy jest zmniejszenie aktywności enzymu ureazy, który odpowiedzialny jest za proces hydrolizy mocznika. Alternatywą dla inhibitora ureazy jest powłoka biodegradowalna, jednak jest ona bardzo rzadko stosowana w produkowanych nawozach rolniczych.
Zastosowanie nawozu z inhibitorem ureazy zmniejsza dynamikę przemian mocznika w glebie w efekcie czego ogranicza jego straty oraz wydłuża czas uwalniania form azotu dostępnych dla roślin do roztworu glebowego.
Pomimo tego, że azot w formie amidowej zawarty w moczniku nie może być pobierany bezpośrednio przez rośliny uprawne, nawóz jest często stosowny. Jego duża popularność w programach nawożenia wszystkich roślin uprawnych wynika z długiego okresu działania i stopniowego uwalniania do roztworu glebowego form azotu dostępnych dla roślin powstałych z udziałem enzymu ureazy.
Mocznik jest nawozem bardzo uniwersalnym, ponieważ może być stosowany przedsiewnie, pogłównie oraz w formie oprysku. W przypadku stosowania nawozu w formie stałej należy aplikować produkty z inhibitorem ureazy. Natomiast do przygotowania roztworu cieczy roboczej dedykowany jest mocznik do dokarmiania dolistnego roślin bez inhibitora ureazy lub powłoki biodegradowalnej, takiego nawozu zgodnie z prawem nie wolno wykorzystywać do nawożenia doglebowego.
Zdecydowanie największą korzyścią z aplikacji tego nawozu azotowego jest równomierne i długotrwałe uwalnianie azotu. Dodatkowo zastosowanie inhibitora ureazy stabilizuje proces hydrolizy formy amidowej azotu w glebie, ograniczając straty azotu oraz wydłużając dostępność form N przyswajalnych przez rośliny.
Forma amonowa będąca produktem hydrolizy formy amidowej korzystnie oddziałuje na roślinę uprawną:
Nawóz azotowy wpływa korzystnie na rozwój systemu korzeniowego oraz właściwą dynamikę wzrostu i przyrostu biomasy.
Mocznik jest nawozem silnie higroskopijnym (pochłania wodę z powietrza), co prowadzi do jego szybkiego zbrylania. Dlatego też nawóz powinien być przechowywany w szczelnie zamkniętych workach z ograniczonym dostępem powietrza. Nieszczelność opakowania może prowadzić również do niekontrolowanych strat azotu w wyniku jego ulatniania do atmosfery.
Nawóz azotowy zawiera 46% N w formie amidowej, która nie jest pobierana bezpośrednio z roztworu glebowego przez system korzeniowy roślin uprawnych, ale jest bardzo dobrze przyswajana przez liście. W związku z tym nawóz jest często stosowany jako roztwór cieczy opryskowej lub element mieszaniny opryskowej z innymi agrochemikaliami.
W związku z szerokim zastosowanie nawozu w programach nawożenia azotem roślin uprawnych oferta firmy Osadkowski zawiera nawóz z inhibitorem do stosowania w formie stałej oraz bez inhibitora, rekomendowany do dokarmiania dolistnego. Pozwala to na wybór optymalnego produktu, dostosowanego do potrzeb gospodarstwa i miejsca zastosowania w programie nawożenia roślin uprawnych.
