Silomax

Aby uzyskać odpowiednią zawartość suchej masy w zakiszanym surowcu z traw lub motylkowych po ścięciu, należy pozostawić je na polu w celu podsuszenia (przewiędnięcia). Nie wolno przy tym dopuścić do przesuszenia materiału, gdyż wpłynie to na pogorszenie wskaźników pokarmowych kiszonki. Zbyt przesuszony surowiec będzie dłużej ulegał zakiszeniu, a zatem większe będą wtedy straty składników pokarmowych w przyszłej kiszonce, np. energii i białka. Dzieje się tak, ponieważ w zbyt przesuszonym materiale wolniej namnażają się bakterie fermentacji mlekowej produkujące kwas mlekowy. Zbyt wysoka zawartość suchej masy stwarza warunki sprzyjające rozwojowi grzybów: pleśni i drożdży. W materiale o obniżonej zawartości suchej masy może wystąpić nadmierna produkcja kwasu octowego obniżającego smakowitość kiszonki. Dodatkowo wysoka wilgotność powoduje rozwój niepożądanych bakterii kwasu masłowego i straty składników pokarmowych w wyciekających sokach kiszonkowych.

Wartość pokarmowa kiszonki z kukurydzy w bardzo dużym stopniu zależy od terminu zbioru. Wprowadzenie nowych odmian i udoskonalenie maszyn do zbioru (rozdrabniających prawie w pełni dojrzały ziarniak) spowodowało przesunięcie terminu zbioru z dojrzałości mleczno-woskowej do woskowo-szklistej. Zwiększa to wartość energetyczną kiszonek z całych roślin kukurydzy. Informacją o dojrzałości kukurydzy do zbioru na kiszonkę może być linia mleczna w ziarniaku: ta znajdująca się w środku ziarna wskazuje na optymalny termin zbioru kukurydzy na kiszonkę, teoretycznie pokrywający się z zawartością suchej masy w całej roślinie równą około 35%. Położenie linii mlecznej należy jednak traktować tylko jako informację dodatkową. Wskaźnikiem decydującym o terminie zbioru kukurydzy na kiszonkę powinna być zawartość suchej masy w całej roślinie, którą najszybciej można oznaczyć za pomocą kuchenki mikrofalowej.

Jednym z najbardziej istotnych warunków uzyskania kiszonki najwyższej jakości jest zastosowanie nowoczesnego preparatu do zakiszania, np. SILOMAX. Inokulant, popularnie zwany zakiszaczem, stosujemy w celu ukierunkowania procesów fermentacyjnych w stronę szybkiego wytworzenia odpowiedniej ilości kwasu mlekowego. Szybkość obniżenia pH decyduje o jakości przyszłej kiszonki pod względem zawartości składników pokarmowych i smakowitości dla krów mlecznych. Ważne jest również wytworzenie odpowiedniej ilości innych kwasów i substancji mających duży wpływ na poziom stabilności tlenowej wytworzonej już kiszonki. Może to zagwarantować jedynie nowoczesny inokulant mający w swoim składzie homofermentacyjne i heterofermentacyjne bakterie fermentacji mlekowej. Zakiszacz SILOMAX całkowicie spełnia te wymagania. W swoim składzie zawiera bakterie inicjujące proces zakiszania, działające w wyższym pH i trudnych warunkach na początku procesu: Enterococcus faecium i Pediococcus acidilactici. Bakterie te, szybko wytwarzając kwas mlekowy, decydują o jakości, wartości pokarmowej i smakowitości kiszonki. Odgrywają ważną rolę w pierwszej, krytycznej fazie procesu fermentacyjnego. We współzawodnictwie międzygatunkowym skutecznie zwalczają bakterie niepożądane w procesie fermentacji, w tym bakterie kwasu masłowego i gnilne. Dzięki dużej koncentracji i szybkiemu namnażaniu zaczynają szybko dominować w zakiszanym materiale, którego pH spada poniżej 5. Bakterie L. plantarum i L. casei obniżają pH pryzmy do około 4, co gwarantuje całkowite i trwałe zakiszenie. Są odpowiedzialne za wysoką fermentację. Dla zachowania równowagi w wytworzonych kwasach organicznych bardzo ważną bakterią jest L. brevis - bakteria heterofermentacyjna wytwarzająca oprócz kwasu mlekowego inne kwasy i związki organiczne grzybobójcze mające duży wpływ na stabilność kiszonki. Ma to olbrzymie znaczenie zwłaszcza przy sporządzaniu kiszonki z kukurydzy. Dużą zaletą L. brevis jest jej zdolność do adaptacji zmian osmolarności środowiska zewnętrznego - tolerancja na wyższą zawartość suchej masy w zakiszanym surowcu >40%, a to z kolei jest bardzo istotne przy zakiszaniu zielonek przesuszonych.

SILOMAX ma w sobie wszystkie właściwości zakiszacza nowej generacji. Jego praktycznymi zaletami są jeszcze takie cechy, jak: długi termin przydatności - 24 miesiące od daty produkcji, bardzo dobra rozpuszczalność w wodzie pozwalająca sporządzać roztwory o wyższym stężeniu od proponowanego na opakowaniu i długi czas aktywności roztworu roboczego - do 48 godzin.

Te zalety stawiają SILOMAX na najwyższej półce dodatków wspomagających procesy kiszenia.