Ochrona fungicydowa i insektycydowa rzepaku ozimego
Plon budowany jest już jesienią. Właściwa faza rozwojowa w tym okresie jest odpowiedzialna za wiosenny rozwój i pokrój rzepaku. Liczba rozgałęzień jest uzależniona od wielkości rozety. Żeby rośliny mogły się rozwijać, musimy je chronić przed chorobami i szkodnikami.
Aby zapewnić skuteczną ochronę fungicydową i insektycydową rzepaku ozimego, musimy wziąć pod uwagę kilka ważnych informacji, takich jak:
- Czas zasiania plantacji Jeżeli mamy do czynienia z siewem bardzo wczesnym, to rzepak ma dużo czasu na rozwój jesienny, a patogeny – idealne warunki do rozwoju. Przeważnie na początku jesieni panują wyższa temperatura i wilgotność. Z opadami bywa ostatnio różnie.
- Odmiana rzepaku Odmiana rzepaku jest kluczową informacją niezbędną do tego, aby móc sprawnie i fachowo chronić go przed insektami i chorobami. Jak wiemy, każda z nich ma inny wigor jesienny – np. SY Ilona odznacza się powolnym startem, a dodatkowo charakteryzuje ją dobra odporność genetyczna na phomę. Istnieją na rynku takie o bardzo szybkim wigorze jesiennym, np. DK Exporter F1, który również ma wybitną zdrowotność. Bogatsi o te informacje, możemy przystąpić do doboru odpowiedniej ochrony fungicydowej, bardzo często określanej też mianem zabiegu regulacyjnego.
Inaczej zachowuje się rzepak posiany w terminie optymalnym, a inaczej w opóźnionym. W tym drugim przypadku roślina nie ma tendencji do szybkiego wzrostu jesiennego i wynoszenia stożków wzrostu. Warto wtedy pokusić się o zastosowanie preparatu opartego na substancji czynnej – tebukonazolu, np. Syriusa 250 EW w dawce 1 l/ha. Charakteryzuje się on dobrymi właściwościami zarówno regulacyjnymi, jak i fungicydowymi, dając przy tym świetną ko-relację działania do kosztów zabiegu.
Gdy mamy do czynienia z odmianą o mocnym wigorze jesiennym (odmiany hybrydowe), dodatkowo sianą wcześnie, ważne jest, aby nastawić się na zastosowanie silniejszych zabiegów regulacyjnych. Należy mieć także na uwadze to, iż jeden oprysk może nie wystarczyć i będziemy zmuszeni wykonać dodatkowe, jeżeli jesień będzie dłuższa i ciepła.
fot. 1. Objawy suchej zgnilizny kapustnych na rzepaku.
Preparaty o skuteczniejszym działaniu regulującym to Caryx 240 SC i Toprex 375 SC. Dobre rezultaty w zakresie regulacji i ochrony fungicydowej przynosi zastosowanie mieszaniny preparatu Caryx 240 SC + Syrius 250 EW w dawkach 0,6 + 0,6 l/ha lub 0,5 + 0,5 l/ha.
Przy okazji zabiegu fungicydowego warto także zadziałać insektycydowo, ponieważ skuteczność zapraw ograniczających szkodniki kończy się mniej więcej w okresie, kiedy powinniśmy wykonać zabieg regulacyjny (ok. 4 liści właściwych rzepaku). Pożądane byłoby umieszczenie naczynia do obserwacji nalotów szkodników, aby zabieg okazał się bardziej trafiony. Do dyspozycji mamy tylko preparaty z grupy perytroidów, które charakteryzują się ograniczonym czasem działania, a jednym z nich dopuszczonym do jesiennego stosowania przeciwko pchełce rzepakowej jest Sparviero w dawce 0,075 l/ha.
| Nazwa handlowa |
Substancja aktywna (g/l, g/kg) |
Dawka (l/ha, kg/ha) |
Sucha zgnilizna kapustnych | Zgnilizna twardzikowa | Cylindrosporioza | Szara pleśń | Czerń krzyżowych | Regulacja | Fizjologiczna odporność |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| SYRIUS 250 EW / BUZZ ULTRA DE |
tebukonazol 250 / 750 | 1 / 0,33 | xxx | xx | xx | xx | xx | xxx | xx |
| CARYX 240 SC | metkonazol 30 + chlorek mepikwatu 210 |
1 | xx(x) | xx | xx | xx | xx | xxxx | x |
| TOPREX 375 SC | paklobutrazol 125 + difenokonazol 250 |
0,3–0,5 | xxxx | xx | xx | xx | xx | xxxx | x |
| TILMOR 240 EC | tebukonazol 160 + protiokonazol 80 |
0,75–1 | xxxx | xx | xx | xx(x) | xxx | xx | xx |
xxxx – bardzo dobre działanie, xxx – dobre działanie, xx – zadowalające działanie, x – małe działanie, – brak działania, ( ) – z zastrzeżeniem