Ochrona fungicydowa i insektycydowa rzepaku ozimego

Objawy suchej zgnilizny kapustnych wiz

Objawy suchej zgnilizny kapustnych wiz

Plon budowany jest już jesienią. Właściwa faza rozwojowa w tym okresie jest odpowiedzialna za wiosenny rozwój i pokrój rzepaku. Liczba rozgałęzień jest uzależniona od wielkości rozety. Żeby rośliny mogły się rozwijać, musimy je chronić przed chorobami i szkodnikami.

Aby zapewnić skuteczną ochronę fungicydową i insektycydową rzepaku ozimego, musimy wziąć pod uwagę kilka ważnych informacji, takich jak:

  • Czas zasiania plantacji
    Jeżeli mamy do czynienia z siewem bardzo wczesnym, to rzepak ma dużo czasu na rozwój jesienny, a patogeny – idealne warunki do rozwoju. Przeważnie na początku jesieni panują wyższa temperatura i wilgotność. Z opadami bywa ostatnio różnie.
  • Odmiana rzepaku
    Odmiana rzepaku jest kluczową informacją niezbędną do tego, aby móc sprawnie i fachowo chronić go przed insektami i chorobami. Jak wiemy, każda z nich ma inny wigor jesienny – np. SY Ilona odznacza się powolnym startem, a dodatkowo charakteryzuje ją dobra odporność genetyczna na phomę. Istnieją na rynku takie o bardzo szybkim wigorze jesiennym, np. DK Exporter F1, który również ma wybitną zdrowotność. Bogatsi o te informacje, możemy przystąpić do doboru odpowiedniej ochrony fungicydowej, bardzo często określanej też mianem zabiegu regulacyjnego.

Inaczej zachowuje się rzepak posiany w terminie optymalnym, a inaczej w opóźnionym. W tym drugim przypadku roślina nie ma tendencji do szybkiego wzrostu jesiennego i wynoszenia stożków wzrostu. Warto wtedy pokusić się o zastosowanie preparatu opartego na substancji czynnej – tebukonazolu, np. Syriusa 250 EW w dawce 1 l/ha. Charakteryzuje się on dobrymi właściwościami zarówno regulacyjnymi, jak i fungicydowymi, dając przy tym świetną ko-relację działania do kosztów zabiegu.

Gdy mamy do czynienia z odmianą o mocnym wigorze jesiennym (odmiany hybrydowe), dodatkowo sianą wcześnie, ważne jest, aby nastawić się na zastosowanie silniejszych zabiegów regulacyjnych. Należy mieć także na uwadze to, iż jeden oprysk może nie wystarczyć i będziemy zmuszeni wykonać dodatkowe, jeżeli jesień będzie dłuższa i ciepła.

Preparaty o skuteczniejszym działaniu regulującym to Caryx 240 SC i Toprex 375 SC. Dobre rezultaty w zakresie regulacji i ochrony fungicydowej przynosi zastosowanie mieszaniny preparatu Caryx 240 SC + Syrius 250 EW w dawkach 0,6 + 0,6 l/ha lub 0,5 + 0,5 l/ha.

Przy okazji zabiegu fungicydowego warto także zadziałać insektycydowo, ponieważ skuteczność zapraw ograniczających szkodniki kończy się mniej więcej w okresie, kiedy powinniśmy wykonać zabieg regulacyjny (ok. 4 liści właściwych rzepaku). Pożądane byłoby umieszczenie naczynia do obserwacji nalotów szkodników, aby zabieg okazał się bardziej trafiony. Do dyspozycji mamy tylko preparaty z grupy perytroidów, które charakteryzują się ograniczonym czasem działania, a jednym z nich dopuszczonym do jesiennego stosowania przeciwko pchełce rzepakowej jest Sparviero w dawce 0,075 l/ha.

Nazwa
handlowa
Substancja aktywna
(g/l, g/kg)
Dawka
(l/ha,
kg/ha)
Sucha zgnilizna kapustnych Zgnilizna twardzikowa Cylindrosporioza Szara pleśń Czerń krzyżowych Regulacja Fizjologiczna odporność
SYRIUS 250 EW
/ BUZZ ULTRA DE
tebukonazol 250 / 750 1 / 0,33 xxx xx xx xx xx xxx xx
CARYX 240 SC metkonazol 30 +
chlorek mepikwatu 210
1 xx(x) xx xx xx xx xxxx x
TOPREX 375 SC paklobutrazol 125 +
difenokonazol 250
0,3–0,5 xxxx xx xx xx xx xxxx x
TILMOR 240 EC tebukonazol 160 +
protiokonazol 80
0,75–1 xxxx xx xx xx(x) xxx xx xx

xxxx – bardzo dobre działanie, xxx – dobre działanie, xx – zadowalające działanie, x – małe działanie, – brak działania, ( ) – z zastrzeżeniem



Polecamy również