Choroby rzepaku – strategia zwalczania i zapobiegania

Odpowiednie stanowisko, dobra odmiana, właściwy termin i norma wysiewu oraz zbilansowane nawożenie to niesłychanie istotne elementy w uprawie rzepaku, jakże niewiele jednak znaczące bez ochrony fungicydowej. To właśnie dzięki niej jesteśmy w stanie uzyskać rewelacyjny plon o satysfakcjonujących parametrach jakościowych. A oto właśnie nam chodzi!

Warunki atmosferyczne

Warunki atmosferyczne mają oczywiście największe znaczenie w uprawie rzepaku, tak jak i w całym rolnictwie. To one w głównej mierze decydują o naszym sukcesie. Co prawda bezpośredniego wpływu na pogodę nie mamy, ale jesteśmy w stanie osiągnąć naprawdę dużo więcej, gdy technologia, którą zastosujemy, będzie do niej właściwie dostosowana.

W okresie, gdy często występują opady deszczu, temperatura jest umiarkowana, a po porannej lustracji pól rosa przemoczyła nasze buty, presja porażenia rzepaku przez patogeny jest dość spora. Tak się niefortunnie składa, że jesienią ubiegłego roku właśnie tak było. Może mieć to wpływ na wiosenny rozwój roślin, dlatego powinniśmy jeszcze uważniej obserwować plantacje, tak aby w odpowiednim momencie móc zareagować.

Klasyfikacja chorób

Jak skutecznie zapobiec i zwalczyć choroby występujące w rzepaku? W pierwszej kolejności trzeba je odpowiednio rozpoznać, wiedzieć, które z nich pojawiają się najczęściej, a także ocenić ich presję. Po drugie, należy oczywiście zastosować prawidłowy fungicyd.

Aby skutecznie walczyć z chorobami grzybowymi, musimy należycie często lustrować pola, znać charakterystykę wysianej odmiany oraz zastosować efektywny preparat. Gdy natomiast na plantacjach pojawią się patogeny, powinniśmy błyskawicznie interweniować, tak by można było im skutecznie przeciwdziałać.

Strategia ochrony

Od momentu ruszenia wiosennej wegetacji do długo oczekiwanego wjazdu z opryskiwaczem w pole trzeba będzie chwilkę poczekać. Zabieg powinno wykonać się wówczas, gdy rośliny zbudują stosownie dużą masę liściową, w pełni zregenerują się po zimie i oczywiście gdy warunki atmosferyczne na to pozwolą. Zapewni to szybkie przemieszczanie się substancji aktywnej, a w rezultacie fungicyd zadziała skutecznie.

To czas, w którym ostatecznie trzeba zdecydować, w jaki sposób zabezpieczyć rzepak przed chorobami oraz jak uregulować jego wzrost. Należy jednocześnie pamiętać, aby każdy następny krok ściśle współgrał z poprzednim. Strategiczne myślenie jest najważniejszym czynnikiem plonotwórczym!

T2 - regulacja wzrostu + ochrona fungicydowa

Wegetacja ruszyła pełną parą. Rośliny znajdują się we właściwym stadium rozwojowym, są już przyzwoicie odbudowane, w okamgnieniu pobierają składniki pokarmowe i tworzą nowe przyrosty. Co powinniśmy w takiej sytuacji zrobić?

,,Belka w dół"

Na tym etapie musimy wykonać zabieg, który zabezpieczy roślinę przed phomą, a także pobudzi ją do rozwoju rozgałęzień bocznych.

Poniższe kombinacje diametralnie wpłyną na pokrój łanu, niwelując dominację wierzchołkową przyzwopędu głównego oraz ochronią plantację przed chorobami.

a) CARYX 240 SL - dawka wynosi 1 l/ha

chlorek mepikwatu 210 g/l (związek z grupy piperydyn) - typowy regulator wzrostu
metkonazol 30 g/l (związek z grupy triazoli) - doskonały regulator wzrostu, a zarazem ,,specjalista" od zwalczania chorób
działanie w roślinie: układowe
działanie na choroby: wyniszczające

b) TOPREX 375 SC - dawka wynosi 0,5 l/ha

difenokonazol 250 g/l, paklobutrazol 125 g/l

c)TILMOR 240 EC - dawka wynosi 1 l/ha

protiokonazol 80 g/l, tebukonazol 160 g/l

Zastosowanie powyższych fungicydów w połączeniu z tebukonazolem jest równie skuteczne przy jednoczesnym zmniejszeniu kosztów zabiegu.

Caryx 240 SL (0,5 l/ha) + Tarcza Łan 250 EW (0,5 l/ha)
Toprex 375 SC (0,3 l/ha) + Tarcza Łan 250 EW (0,5 l/ha)
Tilmor 240 EC (0,5 l/ha) + Tarcza Łan 250 EW (0,5 l/ha)

Korzyści z zastosowania ww. wariantów:

zwiększenie liczby pędów bocznych oraz liczby łuszczyn
skrócenie rośliny - zapobieganie wyleganiu
silniejszy system korzeniowy
wyrównane dojrzewanie
lepsza jakość plonu

T3 - zabieg ,,na płatek"

Skuteczne przeciwdziałanie porażeniu roślin zgnilizną twardzikową wymaga wykonania zabiegu chemicznego w odpowiednim terminie. Jednoznaczne określenie tego momentu nie jest takie proste, gdyż składa się na to wiele czynników, na które nie zawsze mamy wpływ.

Jak dobrze wiemy, czas kwitnienia rzepaku wynosi od 3 do 6 tygodni i właśnie w tym momencie jest on najbardziej podatny na infekcje. Okres aktywności fungicydów jest uzależniony od dawki, temperatury i wielkości biomasy. Aby zapewnić długą i skuteczną ochronę plantacji, powinniśmy zatem zastosować właściwe substancje czynne o różnych mechanizmach i sposobach działania.

a) SYRIUS 250 EW + PROMAX 450 EC * + DOBROMIR TO P 250 SC

tebukonazol 250 g/l (związek z grupy triazoli)
prochloraz (związek z grupy imidazoli)
azoksystrobina (związek z grupy strobiluryn)

Trzy substancje czynne z innych grup chemicznych, o różnym mechanizmie działania (kontaktowe, układowe, wgłębne, wyniszczające, zapobiegawcze), gwarantują skuteczną ochronę przed patogenem.

Optymalny termin stosowania: od fazy żółtego pąka do opadania pierwszych płatków kwiatowych (BBCH 59-69).

* brak rejestracji w rzepaku

b) TRAPER 250 EC + TAZER 250 SC

protiokonazol (substancja z grupy triazoli)
tebukonazol (substancja z grupy triazoli)
azoksystrobina (związek z grupy strobiluryn)

PODSUMOWUJĄC:

[W]* Obserwujmy pogodę, wyciągajmy z niej wnioski i stosujmy w odpowiednim czasie właściwe preparaty.

[K]* Monitorujmy nasze pola. Zwracajmy uwagę na zmiany wyglądu roślin, właściwie oceniajmy presję, odpowiednio klasyfikując choroby.

[S]* Przygotujmy koncepcję ochrony roślin, tak aby zachować harmonię pomiędzy zabiegami agrotechnicznymi.

* W - warunki atmosferyczne, K - klasyfikacja chorób, S - strategia

Mateusz Cebulski
m_cebulski@osadkowski-cebulski.pl

Polecamy również

Nasze wydawnictwa